Dwie kobiety rozmawiają. O tym, że może się tak zdarzyć, że jakaś część życia upłynie bez miłości. I o tym, że to nie zniszczy doszczętnie. O relacji z samym sobą, wyrozumiałości, przyglądaniu się sobie uważnie i z cierpliwą czułością. O smutku nierównym rozpaczy. O dzieciach, które biorą rodziców na wychowanie. O równowadze, którą można pochwycić jak rzuconą z drugiego brzegu linę o mocnym splocie.